10 maart 2021: een bericht op Twitter van Els Leicher dat die dag 103 jaar geleden haar vader, architect Jop Leicher, werd geboren. Jop Leicher (1918-2002) werd in de provincie Utrecht onder andere bekend van het woonhuis van W. van der Hulst jr., studio Idee in Loenen aan de Vecht, in Utrecht zelf van winkelcentrum de Gagelhof in Overvecht én van winkelcentrum Rijnbaan aan de van Heuven Goedhartlaan op Kanaleneiland.
Winkelcentrum Rijnbaan was geïnspireerd op de Lijnbaan in Rotterdam van architectenbureau Van den Broek en Bakema. Voor de naam Rijnbaan werd zelfs hetzelfde lettertype gebruikt. Het heet nog steeds Rijnbaan, maar is inmiddels volledig van opzet veranderd en onherkenbaar verbouwd. Ook het specifieke lettertype is vervangen door een andere variant.
Els Leicher (73) woont zelf al sinds 1954 in Utrecht en heeft na haar opleiding Architectonische Vormgeving circa tien jaar bij het architectenbureau van haar vader gewerkt. Daarna werkte ze bij de gemeente Utrecht in de stadsvernieuwing en op het Wijkbureau Oost en later Binnenstad.
Els: “In Loenen aan de Vecht heeft mijn vader veel restauratie-ontwerpen op zijn naam staan: het Raadhuis van Kronenburg, het pand ernaast, de boerderij erachter, een aantal panden aan de overkant en de woningen De Glashut op Oud Over.” Dat De Zuidwester graag aandacht schenkt aan zijn sporen op Kanaleneiland vindt Els erg leuk. In een gesprek bij haar thuis blijken met name de persoonlijke herinneringen over haar vader, de tijd samen en zijn projecten van onschatbare waarde.
De wijkgedachte voor de circa 30.000 nieuwe bewoners van Kanaleneiland was voornamelijk gericht op het functionalisme en de seriematige, industriële bouwmethodes. Rijnbaan was destijds het eerste overdekte winkelcentrum in Utrecht en chique van opzet, gericht op welvarende Utrechters die rond 1960 op Kanaleneiland kwamen wonen. Het bestond uit 14 winkels rond één overdekte passage en twee kiosken bij de hoofdentree. Een conciërge was verantwoordelijk voor het schoon en netjes houden van de boel. Gaandeweg veranderde de bevolkingssamenstelling en daarmee ook de behoefte aan wijk- en winkelvoorzieningen. Mede daarom werd het ontwerp van Rijnbaan in 2006 aangepast om in te spelen op deze veranderingen. De overdekte passage verdween en alle winkels zijn nu op de straatzijde gericht Aan de achterzijde verrezen nieuwe woningen en een appartementencomplex van elf verdiepingen aan de Pearsonhof
Er is een mooie beschrijving van zowel winkelcentrum Rijnbaan als van mijn vader en zijn werk in het boek “Utrecht Bouwt: 1945-1975” van Arjan den Boer, Bettina van Santen en Ronald Willemsen. Mijn vader ontwierp veel woningen in Overvecht en op Kanaleneiland en kleinere winkelgalerijen, zoals de Berberhof in Overvecht en de Rijnbaan dus. Nadat hij voor de provinciale directie Volkshuisvesting aan de Maliebaan heel wat Utrechtse bouwplannen beoordeelde, begon hij in 1956 zijn eigen bureau. Ik kwam daar rond 1971 werken, maar we besloten in 1972 een nieuw bureau voor kleinschalige restauraties en interieuropdrachten te beginnen. Hij heeft dat ooit zelf beschreven als: ‘In plaats van brood bakken, ga ik gebakjes maken!’ In 1982 stopte mijn vader zijn werkzaamheden na een hartinfarct.”
