In Transwijk, aan de Koningin Wilhelminalaan, woont Tevfik Ceyar (31 jaar oud). In het dagelijks leven elektricien, maar daarnaast zaalvoetvoetballer op hoog niveau. Tevfik is namelijk international voor het Nederlands zaalvoetbalteam. Zijn laatste interland was in april tegen Kosovo.

Dromen de meeste jonge jongens niet van een carrière als veldvoetballer? Waarom zaalvoetbal?

“Ik ben geboren in de Dichterswijk en daar speelde ik met vrienden altijd pleintjesvoetbal. Ik was daar best goed in. Ik werd toen gevraagd om eens mee te doen met zaalvoetbal bij een club op Kanaleneiland. Dat was rond 2004, toen ik veertien jaar was. Zaalvoetbal lijkt meer op pleintjesvoetbal dan veldvoetbal (Tevfik weet waarover hij praat, want hij speelt ook nog eens veldvoetbal bij de hoofdklasseclub vv Scherpenzeel). Het is spectaculair en razendsnel, met veel acties. Panna’s, poorten, dribbelen.”

 

Je speelt niet in Utrecht. Waarom niet?

“De eredivisie van het zaalvoetbal bestaat sinds dit seizoen uit zestien teams, daarvoor uit twaalf. Ik speel nu bij FCK/De Hommel uit Den Bosch. Helaas heeft Utrecht geen team op het hoogste niveau. FCK/De Hommel is een topclub in Nederland, maar dat wil niet zeggen dat we ieder jaar Europees voetbal spelen. Alleen de kampioen van Nederland speelt in Europa. Ik heb dat één keer mogen meemaken.”

 

Je bent amateur, maar speelt wel op het allerhoogste niveau. Hoe ziet de sportweek van Tevfik eruit?

“De ondersteuning vanuit de KNVB is prima geregeld. Op dinsdagmiddag en vrijdagmiddag kan ik trainen, mijn werkgever – ik heb een fulltime baan – wordt dan gecompenseerd door de KNVB. Datzelfde geldt voor interlands en internationale toernooien en voor de trainingssessies bij de KNVB in Zeist. Gelukkig is mijn werkgever ook enthousiast; regelmatig zitten mijn collega’s op de tribune tijdens wedstrijden, althans voordat corona uitbrak.”

 

In 2014 werd je voor het eerst opgeroepen voor het Nederlands team en inmiddels heb je 28 interlands achter je naam. Toch ben je er ook een tijd tussenuit geweest. Waarom?

“Dan zie je toch het verschil tussen de amateurs en profs. Ik ben in die periode getrouwd; kreeg mijn eerste kind, een dochter; en was ook verder erg druk met andere zaken. Dan moet je als amateur keuzes maken. In Zuid-Europa en Brazilië zijn de topspelers wel profs. Dat zijn ook de landen waar meestal de wereldkampioen en de winnaar van de Europese Champions League vandaan komen.”

 

Kun je op dit moment alle ballen hoog houden? Gezin, zaalvoetbal, veldvoetbal?

“Ik ben niet zo goed in stilzitten en ik hou van hard werken. Mensen hoeven zich over mij geen zorgen te maken. Ik hoop binnenkort voor de tweede keer vader te worden en in 2022 is ons nieuwe huis in Terwijde klaar. Samen met het EK zaalvoetbal in januari 2022 genoeg om naar uit te kijken

Foto: Said Ouasti